Toen ik 15 jaar oud was, ben ik begonnen met af en toe de weerkaarten te bekijken. Twee jaar later was het een dagelijkse gewoonte en sinds 2015 ben ik (bijna) dagelijks bezig met het actief opvolgen en het voorspellen van het weer. In februari 2020, toen ik 23 jaar was, ben ik officieel meteoroloog (weerman) geworden via Defensie, na een militaire opleiding van zo'n twee jaar. De weg vinden naar de carrière heeft wel even geduurd (ik was me niet bewust dat er ook weersvoorspellers bij de luchtmacht waren). Voorheen heb ik een jaartje Geografie gestudeerd en vervolgens een leerkrachtenopleiding Aardrijkskunde-Engels aan Odisee Brussel gevolgd.

Intussen werk ik ruim 3 jaar als meteoroloog op de luchtmachtbasis van Koksijde. Dat is een heel eind van mijn woonplaats Affligem, maar ik verblijf er dan ook vaak 3 aaneensluitende werkdagen. Een uitgebreide uitleg en fotoverslag van mijn werkomgeving kan je op Facebook bekijken/lezen.

Waar is het allemaal begonnen? Mijn passie voor het weer is gegroeid uit mijn verwondering voor onweer. In tegenstelling tot de meeste mensen ben ik een Keraunofiel: iemand die bezeten is door bliksem, donder en alles wat met onweer te maken heeft.

Kortom: ik vind onweer onweerstaanbaar
Echter kunnen slechts weinigen daarvan genieten, sommigen vinden het zelfs verschrikkelijk eng. Heeft u een panische angst voor onweer? Dan lijdt u aan keraunofobie of brontofobie.

Ikzelf ben gefascineerd door onweer sinds 2011, een jaar vol met zwaar onweer. Vooral het pukkelpopdrama (18-08-11) heeft me laten inzien dat onweer levensgevaarlijk kan zijn, zelfs in eigen land. Daarom ben ik me gaan verdiepen in de meteorologie en begon ik elk onweer thuis te filmen.

Er komt veel meer bij onweer kijken dan alleen maar bliksem (en donder). Soms richten ze een echte ravage aan: draaiende onweerswolken, ook wel 'supercells' genoemd, zijn de gevaarlijkste van allemaal. In zo'n onweerswolk ontstaan er heel soms hagelstenen zo groot als tennisballen (5 à 8 cm) en die kunnen ook erg hevige windstoten (meer dan 100 km/u) produceren. Uitzonderlijk (1 à 3 keer per jaar) komt er een tornado voor in België! Maar al dat natuurgeweld heeft ook zijn mooie en indrukwekkende kant: de wolkenstructuren zijn soms verbazingwekkend. Al snel werd ook wolkenfotografie een hobby van mij.

Door facebook ben ik in contact gekomen met allerlei andere mensen die onweer achterna gingen met de auto. Deze vreemde hobby wordt 'stormchasen' genoemd en die rage is afkomstig van de Verenigde Staten (USA). 

Na mijn eerste stormchase, zo'n 11 jaar geleden (5 augustus 2013), had ik de smaak direct te pakken. Soms reden we voor extreem onweer honderden kilometers tot in Frankrijk, Duitsland of Nederland. Dat veel mensen ons zot verklaren, kan ik zeker begrijpen

Sinds 2014 begon ik ook meteorologische waarschuwingen te schrijven via mijn andere facebookpagina Severe Weather in Belgium. Deze waarschuwingen hoop ik ook vroeg of laat op de website te krijgen.

Ik wil benadrukken dat ik deze website op vrijwillige basis doe, omdat het een echte passie is, die ik graag met jullie deel. Toch heb ik ook een leven buiten deze website en wil ik mezelf niet de verplichting opleggen om steeds een waarschuwing / een aangepast weerbericht te garanderen. Bedankt voor jullie begrip!

Naast liefhebber van onweer, ben ik ook een sneeuwliefhebber.

Foto: 28 februari 2020, toen er 30cm lag in de Hoge Venen